History Of The Bands

NEVERMORE- Μουσική από το μέλλον
Το 1991 ήταν η χρονιά που ένα power metal συγκρότημα από το Seattle ονόματι Sancuary και αποτελούμενο από τους Warrel Dane, Lenny Rutledge, Sean Blosl, Jim Sheppard, και  Dave Budbill χώρισε τους δρόμους του λόγω μουσικών διαφορών σχετικά με το μέλλον της μπάντας. Η γέννηση του grunge δεν συγκίνησε ιδιαίτερα τον Dane και τον Sheppard οι οποίοι μαζί με τον Loomis (που είχε προσχωρήσει ως κιθαρίστας στο συγκρότημα λίγο πριν τη διάλυση του) και τον drummer Van Williams δημιούργησαν τους Nevermore.
Η μουσική και οι συνθέσεις τους από την αρχή φαινόταν ότι είχαν κάτι ιδιαίτερο. Το μουσικό ύφος τους δεν μπορεί να χωρέσει σε ταμπέλες, αλλά δεν μπορεί να χωρέσει και στο κεφάλι πολλών στενόμυαλλων. Οι Nevermore ακροβατούν ανάμεσα στο progressive, το thrash, το groove μέχρι και το death metal. Οι ακουστικές κιθάρες στοιχειώνουν πολλά από τα κομμάτια τους ενώ δεν λείπει και το πιάνο. Η φωνή του Dane είναι πραγματικά μοναδική και σαγηνευτική. Μπορεί να μετατραπεί από σπαρακτική σε οργισμένη και επιθετική με περισσή ευκολία.

Έτσι όταν το “Nevermore” κυκλοφόρησε προκάλεσε δέος στους απανταχού φίλους του σκληρού ήχου. Ακολούθησε το μοναδικό  EP που έχουν κυκλοφορήσει ( “In Memory” ) το οποίο περιέχει μια καταπληκτική διασκευή στο Silent Hedges/Double Dare των Bauhaus. Ο δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος τους με τίτλο “The Politics Of Ecstasy” κυκλοφόρησε το 1996 και έκανε ακόμη περισσότερο κόσμο να μιλάει για το συγκρότημα από το Seattle. Ακολούθησε περιοδεία ενώ έκαναν και μια στάση στην Ελλάδα όπου έπαιξαν ως support στους Iced Earth και οι “Ελληνάρες” που δεν τους ήξεραν φρόντισαν να τους γιουχάρουν…
Τρία χρόνια πήρε στον Dane και την παρέα του να κυκλοφορήσουν δίσκο, αλλά το “Dreaming Neon Black” (1999) θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος δίσκος τους. Με απίστευτα δεμένο rhythm section, riff από τον Loomis που σου λιώνουν το κρανίο και ερμηνείες του Dane που σε στοιχειώνουν, το Dreaming είναι ένα concept βασισμένο σε προσωπικά βιώματα του ίδιου του Dane.
Το “Dead Heart in A Dead World” ακολούθησε και έκανε πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία, ενώ πολλά τραγούδια του ήταν ιδιαίτερα πιασάρικα. Ο δίσκος δεν παύει να είναι 100% Nevermore, ενώ ανάμεσα στις καταπληκτικές συνθέσεις (The river Dragon Has Come, Engines Of Hate) υπάρχει και μια διασκευή στο Sound Of Silence των Simon & Garfunkel.
To πέμπτο studio άλμπουμ της μπάντας με τίτλο “Enemies Of Reality” κυκλοφόρησε το 2003 και δίχασε πολύ κόσμο. Η κύρια αιτία ήταν η παραγωγή του από τον Kelly Gray (Queensryche) η οποία “έθαβε” τα φωνητικά και καταρράκωνε τις συνθέσεις. Ευτυχώς η επανακυκλοφορία του το 2005 με τον Andy Sneap (Machine Head, Megadeth) να κάθεται πίσω από την κονσόλα έβαλε τα πράγματα στη θέση τους και πλέον ο δίσκος ακουγόταν όπως έπρεπε.

Το 2005 το “This Godless Endeavor” συνεχίζει να προσθέτει διαμαντάκια στη δισκογραφία τους (Born, Sentient 6). Τότε ξεκινάνε και τα προβλήματα του συγκροτήματος, αφού πολλά από τα μέλη πέρασαν δύσκολες ημέρες με πολλά προβλήματα υγείας. Παρόλα αυτά το 2008 κυκλοφόρησε το πρώτο DVD τους με τίτλο “The Year Of The Voyager” που περιέχει live και studio υλικό
Φτάνοντας αισίως στο 2010, στο πολυαναμενόμενο έβδομο άλμπουμ των Nevermore, “Obsidian Conspiracy” φαίνεται ότι οι Nevermore παίζουν πλέον μόνοι τους, χωρίς αντίπαλο. Βρίσκονται σε μια χρυσή σφαίρα μέσα στην οποία γεννιούνται μερικά από τα ομορφότερα metal κομμάτια. Αυτοί είναι που αποφασίζουν πόσο από το πολύτιμο χρυσάφι τους θα προσφέρουν στον υπόλοιπο κόσμο.

ΠΗΓΗ:www.poprocknews.gr